غم، روشن است واقعیت این است
لبخند زدیم ما به دژخیمان با فکر گریک میدان ها
بی هیچ حضور در خیابان ها لبخند زدیم و جنگ پیش آمد
تشییع جنازه های بی صاحب! ویرانی بی امان و ویرانی
آغاز تشنج از پریشانی ما گند زدیم و جنگ پیش آمد
♦
پیش آمدن خشونتی رایج! ابراز کدام "نقطه ی حساس"
در سخت ترین شرایط حساس پیش آمدنی که سخت مطبوع است
با درک ت کثافت ها بوی نفس زباله را حس کن
دنیای پر پیاله را حس کن پُرناکی این پیاله مدفوع است!
♦
پُرناکی لحظه لحظه پوشالی! تا هرچه ستون به سد شدن باشد
تا هر چه که پا لگد شدن باشد راهی به صعود در خیابان نیست
له له زدن از حرارت میدان مبهوت کجای تیربارانیم؟!
اسطوره ی بی دلیل! می دانیم این سنگر بی سپر گلستان نیست
♦
"ما" بی سپران پر به گا داده "ما" در به دران ریشه را خورده
رویای پر از کلیشه را خورده محکوم به انهدام خواهد شد
بی هیچ حضور در خیابان ها – آنجا که به شور زیستن جان داشت-
ایران.که نه! هر صدا که جریان داشت با جنگ و جدل تمام خواهد شد
♦
لبخند به لب هراس در سینه، هم ناله ی دردهای نامانوس
با چنگ زدن به چنگ اختاپوس!!! راهی به دَرَک گشوده شد، رفتیم
در سنگر کنده خنده جایز نیست ما بی سپران پر به گا.بودیم!
در دود و دم قفس رها بودیم پرواز " نیازموده" شد، رفتیم!
♦♦
♦
تا چشم به چشم می گذارم شب! تا چشم به چشم.بستگی دارد؛
کابوس اگر دوباره بگذارد من خواب تو را. ندیدم آزادی!
پیش آمدم از خودم به خالی تر! از حلق و دهان مشت ها .اصلا!
از پوزه ی رزمناو و بمب افکن من نام تو را شنیدم آزادی!!!
بی ,ی ,چشم ,ها ,پیش ,جنگ ,در خیابان ,جنگ پیش ,تو را ,و جنگ ,زدیم و
درباره این سایت